Zamość: Wyzwania polityki społecznej w Polsce - dziś debata

Irena Wóycicka – Podsekretarz Stanu. Urodziła się w Warszawie w 1950 roku. Absolwentka ekonomii Uniwersytetu Warszawskiego. Działaczka opozycji demokratycznej w czasach PRL. Brała udział w akcji pomocy represjonowanym robotnikom Ursusa po wydarzeniach w 1976r. Współzałożycielka i redaktorka niezależnego dwutygodnika „Robotnik”, współpracowniczka Komitetu Obrony Robotników, ekspertka „Solidarności”. Uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej. W latach 1989-1990 doradzała ówczesnemu ministrowi pracy Jackowi Kuroniowi. W latach 1991-1994 była wiceministrem pracy i polityki socjalnej. Od 1997 pracowała w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową, gdzie kierowała obszarem badań społecznych. Zajmowała się między innymi problemami ubóstwa i wykluczenia społecznego, aktywnością zawodową i rodzinną kobiet, w tym trudnościami w łączeniu pracy z obowiązkami domowymi, lokalną polityką społeczna oraz reformami ubezpieczeń społecznych. W latach 1998-2001 doradzała ministrowi pracy, zasiadała w Radzie Nadzorczej ZUS. Ekspert Międzynarodowej Organizacji Pracy i Komisji Europejskiej. Należała do Unii Demokratycznej, a następnie do Unii Wolności. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 14 października 2010 roku powołana na stanowisko Podsekretarza Stanu ds. społecznych w Kancelarii Prezydenta RP.

Joanna Staręga-Piasek – Urodziła się w Warszawie w 1939 roku, polityk społeczny. Ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1971 roku uzyskała stopień doktora w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Do 1978 roku adiunkt w Katedrze Socjologii Pracy SGPiS. Od 1979 do 1989 roku kierownik Zakładu Pomocy Społecznej i Rehabilitacji w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego. W latach 1995-97 dyrektor Centrum Rozwoju Służb Społecznych w Warszawie oraz adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji. Od 1999 roku pełni funkcję dyrektora Instytutu Rozwoju Służb Społecznych. Jest redaktorem naczelnym „Pracy Socjalnej”, „Problemów Opiekuńczo-Wychowawczych” i „Niepełnosprawności i Rehabilitacji”. Brała udział w obradach Okrągłego Stołu w ramach stolika ds. zdrowia i pomocy społecznej. Zawodowo zajmowała się sprawami pomocy społecznej i problematyką dotyczącą osób niepełnosprawnych. Współtworzyła ustawę o pomocy społecznej oraz Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych. Pełniła funkcję wiceministra w rządach T. Mazowieckiego, J. K. Bieleckiego, H. Suchockiej, J. Buzka. W rządzie J. Buzka pełniła funkcję Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych. Pełni liczne funkcje w organizacjach społecznych.