„Olbrzymie znaczenie dla wzbogacenia wyrazu artystycznego wnętrza cerkwi miały malowidła, które przed kilku laty zaczęto wydobywać spod tynku na ścianach nawy” – pisał w 2010 r. Piotr Krasny w książce pt. „Fabrica Ecclesiae Ruthenorum”. Dzieje cerkwi w Szczebrzeszynie i jej rozbudowy w latach 1777-1789 w świetle kroniki ks. Jana Karola Lipowieckiego”. „Późnorenesansowe malowidła na ścianie południowej, które należy zapewne datować na przełom wieku XVI i XVII, mają rozbudowany i dość niezwykły program ikonograficzny. Malowidła przedstawiają scenę z Apokalipsy. Na kolejnej warstwie znajdują się m.in. sceny pasyjne”.
Wiele mogą one powiedzieć o historii tej niewielkiej, ale niezwykle pięknej świątyni. Świadczą o tym różne elementy. „Wkomponowany w tę dekorację dwudzielny herb Jelita i Trach pozwala uznać za fundatorów malowideł Marcina Zamoyskiego i Annę Franciszkę z Gnińskich Zamoyską, a także stwierdzić, że powstały one w czasie związku małżeńskiego tych arystokratów między 1674 a 1689 r. - notuje Piotr Krasny. - Takie datowanie potwierdza ornamentyka zdominowana przez bujne, soczyste liście akantu”.
Inne malowidła oraz uzupełnienia mogły powstać później. Stanowią one bardzo ważny element (wręcz znak rozpoznawczy) szczebrzeszyńskiej cerkwi pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. Budowla została wzniesiona w XVI wieku (na fundamentach starszej świątyni). Jest jednym z najważniejszych zabytków Szczebrzeszyna i całej Zamojszczyzny.
Polskie skarby UNESCO: Odkryj 5 wyjątkowych miejsc
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
